Een nieuwe theorie werpt licht op de ‘ondiepe’ structuur van de hersenen en AI

De hypothese van het Ondiepe Brein
 

Niet alleen AI-systemen, maar ook theoriën over hersenfuncties gaan vaak uit van diepe netwerken. De theorie van Voorspellend Coderen (predictive coding) biedt een belangrijk kader voor het begrijpen van hersenfuncties, dat stelt dat de hersenen voortdurend interne modellen van de omgeving genereren en bijwerken. Voorspellend Coderen-modellen gaan ook voornamelijk uit van diepe, hiërarchisch georganiseerde netwerken.

 

In een recent verschenen artikel, gepubliceerd in Nature Reviews Neuroscience, stellen onderzoekers van de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit van Tartu (Estland)  een baanbrekende nieuwe theorie voor - de hypothese van het Ondiepe Brein - die de algemeen heersende opvatting dat neurale berekeningen uitsluitend via hiërarchische structuren verlopen, onder de loep neemt.

Volgens deze nieuwe theorie worden de hersenen gekenmerkt door een ondiepe structuur die elegant verweven is met de conventionele, diepe hiërarchie van corticale gebieden. Ondiepe, snelle parallelle berekeningen en diepe, trage berekeningen bestaan naast elkaar in de hersenen zonder elkaar te storen. Ze kunnen elkaar zelfs versterken door snelkoppelingen aan te bieden voor beslissingen die anders te lang zouden duren. Deze theorie inspireert AI-onderzoek om op zoek te gaan naar nieuwe richtingen en de hersenen beter te imiteren.